Wieś położona na zachodnim skraju gminy Hrubieszów, w obrębie Kotliny Hrubieszowskiej. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z lat 1445-47, kiedy znajdowała się w tzw. enklawie hrubieszowskiej powiatu chełmskiego. Według rejestru poborowego z 1567 roku zanotowano tu 2 łany użytków (A. Jabłonowski 1902, s 187)

Na początku XVII wieku Metelin był w rękach Mruczyńskich, których córka Dorota wyszła po raz pierwszy za mąż za Jana Turkowieckiego, a następnie za Komorowskiego. W początku XVIII wieku właścicielami wsi byli Aksakowie, ale jeszcze w I połowie XVIII wieku wieś trafiła do Stanisława Kurdwanowskiego. Jego żona posiadała prywatną kaplicę w pałacu metelińskimk, notowaną w 1750 roku.

Następnie dobra dziedziczył syn Stanisława-Makary, występujący jako właściciel wsi w 1767 roku. Na początku XIX wieku dobra Masłomęcz i Metelin należały do Bormanów herbu własnego.

 

Bormanowie v.Bormannowie herbu własnego, przedstawiającego w polu błękitnem lwa złotego z koroną, na murawie w lewo, strzałę ostrzem do góry trzymającego. W szczycie hełmu pięć piór strusich. Krystyan August Borman pochodzący z Saksonii, kapitan regimentu pińskiego, otrzymał szlachectwo na sejmie 1768 roku. Dyplom szlachectwa (zoskiego) został mu wydany 1769 roku.

 

 

Pierwszym właścicielem z tej rodziny był prawdopodobnie Jan Karol Borman, ożeniony z Anną Falkowską, po którym majątek przeszedł na jego trzech synów: Liberta Jacka, ożenionego z Białoskórską oraz Edwarda i Jana. Metelin otrzymał Edward. Jego córka wyszła za Lucjana Horodyńskiego (właściciel dóbr Metelin w Hrubieszowskiem, członek i działacz Towarzystwa Rolniczego. W 1862 roku jako członek Dyrekcji "białych" jeździł do Paryża dla pertraktowania z Hotelem Lambert w 1863 roku Jeździł do Krakowa dla negocjacji z rządem M. Langiewicza. Zabiegał o obalenie rządu opanowanego przez "czerwonych". Ożeniony z Bormanówną, c. Edwarda) i wniosła Metelin w wianie.

W 1827 roku było tu 38 domów i 304 mieszkańców. W 1845 roku istniały tu dwie karczmy, które uzyskały patent na dalsze prowadzenie wyszynku alkoholu. Pod koniec XIX wieku wieś liczyła 54 domy i 382 morgi gruntu, natomiast dobra Metelin złożone z folwarku Metelin i Terebiniec liczyły 743 morgi gruntów. Był tu browar, który w 1879 roku wyprodukował 2164 wiader piwa.

Pod koniec XIX wieku dobra Metelin należały do Ludwika Mariana Horodyskiego, od którego w 1909 roku kupił je Tomasz Milowicz. W 1922 roku majątek został częściowo rozparcelowany.

Według spisu z 1921 roku w Metelinie było 41 domów i 245 mieszkańców w tym 234 Ukraińców. W 1929 roku Kazimierz Karcz posiadał tu 56 ha ziemi, natomiast Jan Metelski 81ha. Wówczas był tu wiatrak należący do F. Borysa.. W 1937 roku wybudowano we wsi drewniany młyn.

Podczas II wojny światowej bojówki UPA spaliły całą wieś, łącznie z miejscową szkołą.